Hallo,

Ik ben een 21-jarige vrouw die een nogal zwaar verleden heeft meegemaakt. Het verleden bespaar ik jullie maar ben erg bang dat ik psychisch gek aan het worden ben. Mijn opa en mijn moeder hebben Borderline en er heerst veel psychische klachten in de rest van mijn familie en depressies. Maar voor de buitenstaanders zijn wij gewoon een gezellige, kleine en leuke familie.

Ik volg op het moment de HBO opleiding Vastgoed en Makelaardij en ben met het eerste kwartiel bezig. Mijn familie is zo trots op me (de helft heeft een uitkering). En ik loop mijn moeder ook echt te beloven dat ze het straks beter krijgt samen met mijn zusjes doordat ik de projectontwikkeling in wil. En dit wil ik ook echt graag, dit is mijn toekomst, alleen heb nu weinig voor de opleiding gedaan. Mijn motivatie is weg, ik weet niet hoe dit kan. Ik voel me slecht nu volgende week de tentamens er zijn (heb ik wel een beetje voorgeleerd). Ik denk dat ik gek aan het worden ben, op het moment kan ik alleen maar denken om zwanger te worden van mijn ex omdat ik denk dat ik er rijp voor ben en ik wil toch geen kerel in de toekomst. En dan voel ik me weer slecht…twee weken terug was ik een week lang elke avond depri. Ik kreeg huilbuien, ik zag geen toekomst en dacht zelfs eraan om niet meer te leven. Op het moment komt hetzelfde gevoel weer. Ik weet niet wat ik moet doen, mijn motivatie is weg voor het HBO, ik zal liedereen teleurstellen, ik vind dit zo erg…wat moet ik doen?? Ik zie zo dat ik ook al van een uitkering moet gaan leven, en dat wil ik niet! Ik wou altijd de onafhankelijke vrouw worden, maar nu begint het tegenovergestelde in mijn hoofd te spelen…Wie kan mij advies geven?