Het 3 woorden Verhaal
het leek me leuk om alle woorden aan elkaar te knopen dus hier begint het.

Pagina 1-10
Er was eens een perfecte wereld WAARIN NIEMAND DE ander iets misgunden Daarom gaan wij dat ook doen wij zijn cool maar dat heeft allemaal een reden wij zijn namelijk geïnteresseerd in alles actief op ikkenietweten en het regent Wij willen graag antwoord op vragen en het mag overal over gaan Ook voor een leuke ontmoeting misschien?
om hele fijne gebakjes met slagroom te kunnen eten maar niet teveel wand dan groei ik dicht, dus we houden het gewoon op 3 stukjes komkommer en misschien een uitje maar dat vind ik niet zo lekker en ga iets anders maken.
namelijk een lekkere pizza met lekkere gesmolten kaas met daarbij een glas heerlijk witte wijn. als toetje nemen we een eigengemaakte smoothie, dat is aardbeien, sinaasappelsap en niet teveel kiwi daarover heen gaat wat siroop of een paar ijsklontjes met een toefje slagroom.
in een luie stoel geniet je van een biertje terwijl je kijkt naar een spannende film en ben gelukkig en voldaan en dat ondanks het slechte weer.(goed geraden jochie annette).
lichten uit, en lekker onder de donkerblauwe wollen om pas wakker te worden als het stopt met snurken, en haar
“der klopt helemaal niks meer van off topic schopaholic je bent af teveel woorden maar het gaat inderdaad of topic ontopic”
wekker gaat dus ze stapt uit haar negligé om te gaan douchen totdat ze schrikt, de glazenwasser staat voor het badkamerraam te telefoneren met haar moeder die onderaan de trap, in haar blote laag uitgesneden zomerjurkje staat te flirten met de melkboer die vader is van drie roodharige pubers die soms niet te genieten zijn , dit komt doordat ze vaak klusjes in huis moesten doen omdat aan het eind van de maand het geld jammer genoeg op is.
zodat hun ouders naar de voedselbank om drie harde broodjes in ontvangst te nemen dit beleggen ze,

Deel 2 pagina 11-20
met wat kaas en daar bovenop een plak salami lekker met een ei en natuurlijk had de voedselbank meteen weer commentaar maar uiteindelijk had ze toch 3 sneetjes dik belegd en dat vond de jaloerse buurvrouw met haar drie honden natuurlijk niet kunnen dus ze pakte haat geweer en begon meteen keihard te huilen wand ze schrok enorm van de blik in de ogen van haar kleine nieuwe hondje en ze begreep wat hij voelde en ze ging meteen haar hondje een extra knuffel geven, tot ze ineens moest niezen waarbij er uit haar handen ineens een wonderbaarlijke substantie tevoorschijn kwam waarvan ze schrok ze belde meteen haar moeder en vertelde haar verhaal waardoor haar emoties haar teveel werden en snel de handoek pakte die haar hond aan de poes ontfutselde.
plotseling hoorde ze de overbuurman gillen ze schrok zich wild en rende de kelder in en ze struikelde uiteraard over het tweede treetje en brak haar nek (zielig hè?, ben stiekem ingelogd op het werk, maar ga gauw weer verder met werken “annette”).
toen kwam de dokter plotseling voorrijden maar die kon alleen maar constateren dat ze dood en erg koud maar nog wel enig levenstekenen vertoonde ze werd gecremeerd,
en toen gebeurde er iets wonderlijks er kwam een irriterend geluid van verwerd langzaam aanzwellen en ook kwam er plotseling een harde wind aanzetten die alles omver duwde, voor zover de ruimte dit niet tegen hield maar wat gebeurde “raad je het” ze rook ineens een heerlijke parfum.

op een voorbijganger die plotseling verdween in de bosjes jammer, dacht ze anders had ik hem een andere kant van mezelf kunnen laten zien dat gaat nu niet meer gebeuren de volgend dag was het zwaar werken voor de vrouw en haar zeer demente echtgenote ze kond e afwas laten staan maar die stond zo als gewoonlijk al meerdere dagen te wachten op een nieuwe afwasmachine
pagina 21-30

en de alimentatie die haar dochter steeds maar niet wilde accepteren was toch niet toereikend met haar salaris dat altijd lager uitviel dan ze verdiende, dus maakte ze een plannetje en bedacht dat geduld een schone en gestreken was en wat haarlak erbij doet al begrijp ik hier absoluut, wat nu gedaan, er moest inderdaad een wending komen want anders loopt het “feuilleton” niet goed af maar dat willen wij natuurlijk niet dus vertrok ze samen met sinterklaas (6 februari) en de Kerstman (nog steeds februari) naar het verre zuid Afrika waar altijd de zon schijnt end de mensen zijn ook altijd vriendelijk maar arm toch is dit in uitzonderlijke gevallen te verkiezen boven rijk maar ongelukkig zijn is ook een manier van leven zegt Ali maar het belangrijkste , blijft de liefde en natuurlijk gezondheid maar ook een zak vol stenen die erg zwaar maar wel geneeskrachtige wonderen bezat en waardoor zij zich meteen iets beter ging gedragen, wat natuurlijk enige blijheid veroorzaakte, totdat er een akelig geluid vanuit de bosjes te horen was.
Ze schrok echter niet, omdat ze een oordopje met klassieke erop waar ze natuurlijk blij mee was want daar werd ze meestal rustig maar ook droevig van en ze moest ervan huilen echte, dikke tranen gevoelens kwamen boven die ze reeds kende, verdrietig ging ze zitten en dacht na over haar eerste liefde die lieve, begripvolle buurjongen van twaalf.
Dirk met zijn trouwe viervoeter rex dat kleine zwarte lieve, snoezige en begripvolle kleine hondje “waar ze altijd zoveel”(4 woorde van annete) warmte van kreeg haar tranen drogend en haar neus bepoederd, haar lippen rood van de schrale wind, besloot ze om toch door te gaan want, als ze op deze dag in zou storten zou ze dat altijd betreuren, dit gaat dan ook in haar nadeel werken nee ze, ze besloot alles,
Pagina 31-40
Achter zich te laten en vertrok alleen is ze niet maken ze pakten de auto die achter het huis stond en reed in zuidelijke richting, zonder een vast doel voor ogen maar wel wisten waarin ze zou gaan natuurlijk na bij Josephine wachte op de tafel Berg deze plek had iets magisch, bijna alsof ze er onlangs was geweest en iets heel moois zou kunnen gebeuren op hoog niveau, zodat ze weer plezier met haar minnaar kan hebben en alle ellende van de afgelopen periode achter kon laten en isoleert als vanouds lekker ontspannen en samen met haar minnaar weg zou kunnen komen, maar plotseling ook iets in bekende lucht in geur die ze associeerde met een vakantie die ze lang geleden samen met haar eerste brommertje maakte in Maastricht, de stad waar ze geboren was en waar ze haar onmogelijke eerste verliefdheid had hij was blond en had een beetje krullend haar en was altijd zo lief in zijn ogen waren zo blauw als viooltjes en zijn moeder was een vluchtelingen uit de gevangenis Alcatraz, lang geleden was onterecht veroordeeld voor een fraudezaak die haar bijna fataal was geworden op eerste kerstdag nota bene! En dat wilden ze heel graag niet een tweede keer laten gebeuren. Maar wat nu? Ze zocht een papiertje en pen en schreef haar oudste broer in afscheidsbrief waarin ze al haar frustratie van het laatste jaar neerzette. En vervolgens besloot ze om ook een rondje achtergelaten omdat ze daar zo’n hekel aan had, deze is een koukleum en het gekke korte pootjes, mist een teentje stinkt altijd! Desondanks had ze er toch wel medelijden mee, het was tenslotte toch een beetje wat ook recht had op een liefdevol en warme aandacht en knuffel, een gezellig gezin waarin
Pagina 41-50
ze zichzelf kon in de spiegel kon zien en ze zegt tegen zichzelf: hee Sonja je hebt eigenlijk best een bijzondere glimlach en hele mooie ogen die soms vol tranen zijn maar ook kunnen viel spugen als ze zich kwaad maakt om die irritante neef die altijd te laat op de familiebijeenkomsten komt toch altijd spanningen ontstaan en zich verdrietig en onzeker voelt maar vanaf vandaag gaat het veranderen dus zegt ze Sonja ik ga nu op dieet en zoekt een leuk huisje naar een tuin een goede minnaar met veel geld en een nieuwe blauwe scooter die HSL blij maakte dat ze vergat dat ze al 50 jaar last had van winter tenen en handen daardoor kon ze moeilijk haar dagelijkse porties sinaasappelsap uitpersen en dansen ging toch eigenlijk wel erg houterig, meestal op viel ze op door haar uitdagende boezem die pront naar voren stak en uiteraard haar slanke taaie die veel bekijks had bij de plaatselijke dorpsbewoners (het dieet dus effect) en daardoor liep ze altijd door de hoofdstraat in haar lichtblauwe rokje met glinsterende kraaltjes en dacht terug aan vroeger aangeboden dorpje Verbeek in het hoger oude gebergte van Peru waar weinig rijkdom mensen het leven niet makkelijk maakte ze had in haar herinnering een beeld van koude nachten die ze deelde met twee zusjes waren ze al lang geen contact meer mee had. Ook haar broertje deelde met haar deze herinneringen, ze besloot om hem een brief te schrijven en daarna zou ze tenminste eindelijk kunnen toekomen Aan haar echte grote hobby, buikdansen dit deed ze samen met een vriendin die nog niet zo bedreven was in het buikdansen na die mooie dans kostuums maakt het gewoon net iets mooier aanpak van de heuvel over en straalde in het warme zonlicht ze voelde zich
pagina 51-60
dik en rond maar vooral was er aangebakken en ze wilde ook nog wel eens met het wereld danstheater op tournee naar zuid Amerika toe om het buikdansen meer bekendheid te geven, maar ook wilden ze graag een gouden koffiepot waarmee ze lekkere koffie kon maken en ook thee terwijl ze stiekem altijd wat wodka door de koffie deed en daarbij twee klontjes suiker en dan gloeiend heet in één keer opdrinken, maar pas op die keek door het raam was dat niet die ene over de man die akelige gluurder waar ze weken geleden ineens tegen op botste bij het winkelcentrum in het midden van het nieuwbouwwijkje aan de rand van Tilburg vlakbij de snelweg over de kop ging ze bijna maar gelukkig kon ze bijtijds bijsturen zodat ze niet de macht over het stuur kwijt zou raken en alsnog veilig naar haar minnaar kon hij met een rode roos op de tafel Berg verlangend stond wachten tot zijn liefje weer zou terugkomen om voortaan altijd samen te blijven in een klein huisje in het warme zuiden palmbomen in romantische tuin en tulpen narcissen en drie kindertjes. En
een heel dik klein hamstertje met zijn allen lekker knus in een oud boerderijtje veilig van die akelige buurman hij had al eens al haar mooie spulletjes kapotgemaakt altijd zo’n herrie geschopt bij het barbecueën toch vond ze wel aantrekkelijk en hoopte ze dat hij in was voor het stiekeme afspraakjes in een schuurtje achter de begraafplaats altijd een devoot lampje in warm licht verspreiden wanneer ze samen met de liefje samen een ontzettende heerlijke avond had met veel pijn en lekkere zoute noten, in ieder geval als een bijzondere lippenstift gekocht bij de ethos, toevallig in de aanbieding dat dacht ze. Tenminste toen ze
pagina 61-70
er drie uitzocht maar de kassa vrouw vroeg onverwacht mag ik even iets persoonlijk vragen kennen iemand die ondanks die wat condooms met aardbeien smaak kocht? Ze schrok, dit was wel een hele persoonlijke vraag en ze bloosde tot tot in haar witte sokjes die plots rood kleuren en ze trilden terwijl ze antwoordde: waarom vraag je zulke persoonlijke aangelegenheden? En waarom ben je zo heel erg gericht op die inmiddels rode witte sokjes van die goedkope wibra één euro per dozijn handig want je raakt ze vaak kwijt in de dekbedhoes en dat geeft zoveel gedoe en dat wil ik niet altijd want ze heeft tegenwoordig heel veel dingen te doen zoals zoeken naar van die dingen die altijd kwijt raken in de probleemwijken van Ella Maar Ella gelukkig genieten van haar kleinzoontje en een kopje thee met wat honing is een goed middeltje tegen depressie en je plast en veelvuldiger mee uit en uiteindelijk kon ze weer rustig genieten van haar liefde gevoel en daarom besloot ze en borst verkleining want haar melkboer begreep er niets van, dat juist Borsten zo belangrijk leken voor de hele buurt hij maakte zich heel veel zorgen en belde zijn plastisch chirurg om te vragen of ook hij zijn klanten beter kon adviseren om daarmee meer service te bieden en zodoende minder nazorg te hoeven verlenen aan mensen die last kregen van appelflauwtes die veroorzaakt worden door grote borsten en daarmee het wankele evenwicht verliezen tussen realiteit en fantasie maar die slager wist wel waar zijn rookworsten vandaan moesten komen zijn vrouw echter was daar nog niet helemaal van overtuigd en verstopte stilletjes de worsten van haar echtgenoot achter de Borsten van Jeannette, haar nichtje hij zocht urenlang maandag niet aan de borsten van zijn nichtje maar zijn nichtje
pagina 71-80
dacht wel aan de worsten onder haar mooie borsten en geregelde stilletjes om niemand wist wat er nog meer onder haar mooie en aaibare linker oksel zat verstopt als een bos zachte lichtbruine haartjes in iets andere kleur van haar hamster die zijn toch ook iets zachter maar daar maakte ze zich geen zorgen over. Want haar kapsel is net een rage bol met spinrag en stinkt als verrotte tenen kaas waarvan de houdbaarheidsdatum al heel lang is verstreken, bah helaas ze was niet instaat om geld voor zeep vrij te maken, haar uitkering zal binnenkort worden overgemaakt manier haar pasje was geblokkeerd kon ze echter geen shampoo en deodorant aanschaffen gelukkig had ze altijd een klein is er bij zich dat bij noodgevallen heel goed van pas kwam, hierdoor komt altijd met schone voeten en een fris luchtje onder beide oorlelletjes op stap en naar leuke minnaars gaan zoeken die natuurlijk heel verwachtingsvol op de uitkijk stonden omdat ze graag met haar wilden sjansen en dansen een leuke spelletje doen maar ze hield alles wat afstand want voor altijd perfect aan wat voor spelletjes de bewuste minnaars gaan verdelen en dan was er niet altijd voor in de stemming nou op een avond in september volgens de kriebels aangenaam creools die had ze nog steeds in overvloed wat zou de dokter zeggen als ze hem hierover zou vertellen dat Wolters een beetje verliefd naar zijn assistente gluurde, ze werd zelfs ietwat opgewonden en wist niet dat assistente met veel interesse naar de huisarts keek en hierdoor net als ik een zeer aangenaam persoon zag die af en toe een romantische avond kon aanbieden waardoor ze wel weer bij haar gevoel kon komen en dat vond ze