pagina 31-40

alles achter zich te laten n vetrol waarheen wist ze niet maar ze pakte de auto die achter het huis stond en reed in zuidelijke richting, zonder een vast doel voor ogen maar wel wist ze waarheen ze zou gaan natuurlijk naar Zuid-Afrika waar Jozefien wachtte op de Tafelberg deze plek had iets magisch alsof ze er onlangs waren geweest en er iets heel moois zou kunnen gebeuren op hoog niveau, zodat ze weer plezier met haar minnaar kon hebben en hebben en alle ellende van de afgelopen periode achter kon laten en hierdoor weer als vanouds lekker kon ontspannen en samen met haar minnar weg zou kunnen , maar plotseling rook ze iets een bekkende lucht een geur die associeerde met een vakantie die ze lang geleden samen met haar eerste brommertje maakte in Maastricht, de stad waar ze geboren was en waar ze haar onmogelijke eerste verliefhied had hij was blond en had een beetje krullend haar en was altijd zo lief en zijn ogen waren zo blauw als viooltjes en zijn moeder was een vluchtelinge uit de Alcatraz gevangenis lang geleden was ze onterecht veroordeeld voor een fraudezaak die haar bijna fataal was geworden op eerste kerstdag notabene!
En dat wilde ze heel graag niet en tweede keer laten gebeuren maar wat nu ?
ze zocht een papiertje en pen en schreef haar oudste broer een afscheidbrief waarin ze al haar frustratie van het laatste jaar kwijt neerzette en vervolgens besloot om ook haar hondje achter te laten omdat ze daar zo`n hekel aan had, het beestje is een koukleum en heeft gekke korte pootjes, mist een teentje en stinkt altijd.
desondanks had ze er toch wel meelijden mee het was tenslotte toch een beestje war ook recht had op een liefdevol en warme aandacht een knuffel, een gezellig gezin waarin

en nog eens 10

dat niet het is ook afgelopen ga nu alleen het verhaal afmaken
en dan zie ik wel weer