Hallo,
Toen ik 14 was heb ik een ongeluk gehad dat resulteerde in een gescheurde lever. Ik ben nu 17. Ik heb het op het nippertje overleefd, maar ik kan het denk ik niet verwerken? Ik denk er veel aan. Van toen het gebeurde tot de ic tot het herstelproces erna. Ik ben zeker als persoon hierdoor erg verandert dat wordt wel beweerd door mijn ouders en zelf heb ik het ook wel door. Nu lijkt het getriggerd te worden ik weet niet precies waardoor, maar iemand in mijn klas heeft het voortdurend over paarden (door paard dat over me heen is gelopen is mijn lever toen gescheurd) En is het nog meer aanwezig met de hierbij betrokken emoties dan dat het al was. Ik weet zelf ook wel dat ik dan wel anders doe en ben (weet niet hoe het komt), maar ik weet echt niet wat ik moet doen, want ik wil het een plekje kunnen geven, maar dit is me tot zover dus nog niet gelukt.