- Dit onderwerp bevat 5 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 15 jaren, 5 maanden geleden door
.
-
Berichten
-
ik zit met een vraag. ❓
ben vandaag met een nieuwe baan begonnen. alles ging erg informeel, het is een kleine organisatie ( 3 mensen) en dat maakt het leuk om te werken. het hoofdoel van deze organisatie is: mensen met een psychiatrisch ziektebeeld begeleiden en laten zien dat er nog meer is dan hun eigen ziektebeeld, medicijngebruik enz.
leuke baan. geschikt voor mij. mijn opleiding en werkervaring sluiten naadloos aan op de vraag.
edoch….nu het salaris.
we hebben niet echt onderhandeld….ik zat in de WW en wilde dolgraag aan de slag. mijn leeftijd speelt ook een rol…op een vrouw van 60 zit men niet zo erg te wachten. dus ik blij….én de organisatie blij. mooi toch?
maar ze vroeg me in het begin wat ik wilde verdienen. ik heb aangegeven wat ik in mijn vorige baan verdiende en dat was gebaseerd op 24 uur.
nu ga ik voor 32 uur aan de slag, heb onregelmatige werktijden, zelfs in het weekend werken hoort erbij. én nu ik ga minder verdienen dan bij mijn vorige werkgever!!!!!
weet niet welke CAO ze heeft genomen, weet niks van mijn pensioenopbouw.
het contract heb ik mee naar huis genomen…wil er ruim de tijd voor nemen om te bezien wat ik hier nu mee moet.
WIL HEEL GRAAG TIPS EN ADVIEZEN VAN DE LEZERS VAN DEZE SITE!!!!!
hoe pak ik een gesprek aan dat over het salaris gaat?
ik wacht op reacties….ben blij dat jullie mee willen denken.
met een groet van een werkneemster die het ff niet meer weet!!!! 😯
Hallo Poldermeisje,
Vraag gewoon hoe het kan dat je meer werkt en toch minder verdient, je mag gerust zeggen dat je het raar vind en daardoor onzeker, en vraag of ze je kunnen laten zien waar dat aan ligt, zij hebben denk ik wel een cao boekje waar een en ander in staat.
Gewoon vragen dus, jij hebt al bewezen dat je geschikt bent omdat ze je aan hebben genomen, laat hun maar laten zien dat ze geschikt zijn voor jou.
Je vind het fijn om daar te werken zeg je zelf dus laat er alsjeblieft geen donkere wolk hangen anders is het plezier zo over, en dat zou toch wel heel jammer zijn toch?
Lieve groetjes Thea.Heel lang geleden heb ik een baas gehad die het ook maar niet netjes deed, uiteindelijk is het nooit goed gekomen tussen ons. De ene keer ontving ik een tientje netto, de andere jaar zelfs geen vakantiegeld, het zat imnmers in mijn loon!? 😯
Maanden over gedaan om een arbeidsovereenkomst te krijgen, uiteindelijk kreeg ik een soort brief waarin 3 regeletjes, maat ik had tenminste iets op papier staan.
Ook kreeg ik ooit geen salaris, moest maar na de vakantie wachten, lastig? Ach het s toch je tweede inkomen? Collega die alleenstaand was kreeg het wel, en ze had geld zat………Het is heel lastig, maar leg echt duidelijk op tafel wat je wensen zijn, laat niet met je sollen hoor! Duidelijk- en eerlijkheid duren het langst. En vraag om een contract waarin de afspraken staan. Dat is wettelijk verplicht, dus hoeven ze niet moeilijk over te doen. Uiteindelijk geeft het toch onvrede als je het niet eens wordt met elkaar!
Heel veel succes, en haal alle kracht uit je die je vorige week hebt opgedaan. Geloof in jezel!
Groet,
Annette
Ik ben benieuwd hoe het afloopt.
Hoi Poldermeisje,
Hoe is het nu zo na het weekend? Inmiddels weer een paar dagen gewerkt?
Ook al een “goed”gesprek gevoerd op je werk, of heb je het op de lange baan geschoven?Ben erg beniuewd. Vergis je er niet in hoeveel enrgie een nieuwe baan van jezelf vergt. Zeker als je niet meer zo “piep”bent, en niet wil onderdoen voor anderen.
Ik weet na de eerste dag vaak niet meer hoe ik een aardappel moet schillen….sta ik naar dat mesje te kijken van “wat moet ik daar nu mee?”.Probeer jezelf wat tijd te gunnen,
sterkte hoor,
Annette
Dag Annette,
Ik heb intussen al een paar dagen gewerkt. Zwaar hoor…ook nog met die hitte erbij. We zitten in een slecht ventilerend pand en dat werkt niet aangenaam. 😎
Maar ik heb morgen een gesprek met de accountant. Wacht alles een beetje af maar…er rammelt wel het een en ander.
En het mooie is dat ik steeds meer besef hoe gelukkig ik ben met het leven dat ik nu leid. Dat ik steeds meer merk dat een baan een positieve toevoeging moet zijn. Geen uitputtingsslag dus. En zeker gezien het feit dat ik geen 20 meer ben.
De directrice geniet nu van een welverdiende vakantie en over anderhalve week zie ik haar weer. Dan gaan we in gesprek. Het contract heb ik nog niet getekend. Daar moet eerst over worden gepraat. En als we niet tot overeenstemming komen? Dan doe ik het niet. Ga ik door met het leven wat ik had. Dat was een goed leven maar…wel met een uitkering eraan vast. En dat zou nu dus kunnen veranderen in een “gewoon”betaalde baan.
Ik kom er op terug. 😆ik wil even laten weten dat ik de baan met alle problematiek niet 🙄 ga accepteren. weer een gesprek gehad met de accountant en dat heeft voor veel verheldering gezorgd. het bedrijf staat er niet goed…nee slecht..voor. en ik wil niet mee verzuipen. dus ik maak deze werkweek nog af en stop ermee.
dank voor het meedenken maar op deze manier gaan werken is niet aangenaam. teveel strijd…teveel problemen.
ik ga weer verder zoeken….er komt echt wel iets wat wél goed in elkaar steekt. daar ben ik van overtuigd.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.